Исторически речник
съломт  [+]
VpgVpfar1sVpfar2sVpfar3sVpfar1pVpfar2p
съломтсъломлѭ, съломлѧ, съломѧ, съломьѭ, съломлюсъломшсъломтъ, съломть, съломтсъломмъ, съломмь, съломм, съломмосъломте
Vpfar3pVpfar1uVpfar2uVpfar3uVpza2sVpza3s
съломѧтъ, съломѧть, съломѧтсъломвѣсъломтасъломтесъломсълом
Vpza1pVpza2pVpza1uVpza2uVpfao1sVpfao2s
съломмъ, съломмь, съломмсъломтесъломвѣсъломтасъломхъ, съломхь, съломхсълом
Vpfao3sVpfao1pVpfao2pVpfao3pVpfao1uVpfao2u
съломсъломхомъ, съломхомь, съломхом, съломхмꙑсъломстесъломшѧ, съломшѫ, съломша, съломше, съломхѫсъломховѣсъломста
Vpfao3uVpfam1sVpfam2sVpfam3sVpfam1pVpfam2p
съломстесъломѣхъ, съломѧхъ, съломѣхь, съломѧхь, съломѣх, съломѧхсъломѣше, съломѧшесъломѣше, съломѧшесъломѣхомъ, съломѧхомъ, съломѣхомь, съломѧхомь, съломѣхом, съломѧхомсъломѣшете, съломѣсте, съломѧсте
Vpfam3pVpfam1uVpfam2uVpfam3u
съломѣхѫ, съломѣхѹ, съломѧхѹсъломѣховѣ, съломѧховѣсъломѣшета, съломѣста, съломѧстасъломѣшете, съломѣсте, съломѧсте
съломт -съломлѭ -съломш св 1. Преломя; разчупя нещо, за да го използвам на късове премъ же пѧть хлѣбъ  обѣ рꙑбѣ. вьꙁьрѣвъ на небо благослов ѩ.  сълом  даѣаше ѹенкомъ прѣдъложт народѹ М Лк 9.16 З 2. Строша; пречупя нещо, за да го унищожа аꙁъ же въꙁдрадѹѭ сѩ въ вѣкъ. въспоѭ бѹ іѣковью. ї вьсѩ рогꙑ грѣшьнікъ съломлѭ. і въꙁнесетъ сѩ рогъ праведьнаего СП 74.10  въложшꙙ  въ вратъ жде  стааго їѡнѫ.  тѹ съломшꙙ вьсꙙ кост мѹ С 270.16 аште не ослѣпьѭ мѹ ою.  сьломьѭ мѹ рѫкѹ  ногѹ.  невдмо сътворѫ мѹ вьсе тѣло С 554.15 3. Разбия, сломя ѡ гласа сло адъ спровръгъш. врата мѣдьна сътъръш. ꙁаворꙑ желѣꙁнꙑ съломьш С 317.9  врата беꙁдрѣвꙿна кръстомъ хс сьломь. гвоꙁд же верѣѧ вѣьнꙑѧ съкрѹш.  съломь  ѫꙁам С 462.19 дьнесь мѣдьнаꙗ врата сълом владꙑка нашъ хъ С 487.6 съломт сѧ М З СП С Гр κατακλάω συγκλάω συνϑλάω καταϑλάω συντρίβω сьломт Нвб сломя ОА ВА НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА