Исторически речник
съдѣтел҄ь  
съдѣтел҄ь -ꙗ м.р. За Бога — създател, творец бже оць нашхъ. гь млост. родѹ вꙿсѣкомѹ. съмрътънѹ.  несъмрътънѹ. ꙇ вꙿсѣкомѹ сѫщьствѹ. съдѣтель СЕ 64а 12 съдѣтелю вꙿсѣмъ. ꙇ бал недѫжънꙑмъ гі СЕ 84а 4 въмѣсті бъ въ праꙁдьнікꙑ хъ дѣтѣлі. да і хотѧште і не хотѧште. ꙇмѫтъ памѧть. ꙇ не ꙁабѫдѫтъ. добрааго съдѣтелѣ К 6b 30 градъ ѹбо стъ мѫенкъ. градъ бж. гоже хꙑтрецъ  съдѣтел҄ь бъ. вꙑшьн҄ їерѹсалмъ С 84.14 како сверѣпьство владꙑкъ. вьꙁмѫт ѹмъ ѹенкъ. ѧшꙙ бо сьмрьтьн сьдѣтелꙗ вьсѣхъ С 471.26 нъ не [не] мѣ їс водꙑ. нъ  на крьстѣ всмъ сьдѣтел҄ь водъ бꙑстъ С 483.13 Тебе рад вьсе отъ несѫщѣ въ сѫще сътворхъ• да тꙑ сѧ семѹ юдѧ прославш мѧ съдѣтелѣ своего. КО Зах. Радѹ сѧ радост бесплътьнꙑхъ слъ• творьца а͞нгльска  вьсеѧ твар съдѣтелѣ бе-сѣмене ꙁаьньш  пае словесе порождьш. КО прест. но влⷣка сы съдѣтель.  самовластенъ всѣмъ бгъ. преⷤ воплощенїѧ  по воплощенї. самовольствоⷨ всѧ творт мощенъ еⷭ. Пс. Кес. въпрос 130/129 наѧлнка жꙁн  всѣмъ съдѣтелѧ плоⷮю ѹбвы. Пс. Кес. въпрос 220/218 отъ съдѣтелꙗ съзьданомъ бꙑти. EK 550 да ни имъ ни онѣмъ видимꙑꙗ обрѣтаꙗ сихъ сдѣтелѧ. ХрГА 81 се ѿ творьца ⸱ и̇ сьдѣтела вьсаескы̇|мь ⸱ ̇диного славимаго ѡ̇ трои̇цѫ. Златоуст 90а нѫ а̇ꙁь вы̇жⷣѫ тѧ б͠а | велика и̇ сьдѣтелѣ ⸱ словомь вь|сѣ сьставльшаго. Златоуст 167б ꙩ̇͠е подателю и̇ сьдѣтелю по є̇сь|ствоу ⸱ сьгрѣшихь и̇сповѣдаѫ̇ грѣ|хы моѫ̇. Златоуст 106б събеꙁнае́|елнꙋ (sic!) съдѣтелю ҆ бꙋ, ꙋ҆еть. БС Б͠е щедроть-и̇ всакоѫ̇ ꙋтѣхыи̇. л͠вколюб̋е г͠и. сьдѣтелю всеи̇ твари. виⷣмѣи̇ и̇ невиⷣмѣи̇. Берл сб 4.3-8 цвѣт красно̏ ̑ блговонꙿно. ̑мꙿже сьдѣтель бь ꙁемлⷹ напса ̑ ѹкрас̑. Тикв сб 97а и въсѣцѣмъ ѻбраꙁомъ тъщаше сѧ ѻбщаагѡ постигнѫти ѡ͠ца и съдѣтелѣ. ПЕ ЙР 94а Бл͠годароу те съдѣтелꙗ въсѣхь б͠а , мⷧ ємоуже ѻброуих ѿ младенꙿства себе истоу тебѣ прⷣѣставити. ПЕ Нед. 610а Сїими тѣхь прѣлъстивь г͠лы , иꙁьгнаны иꙁь раꙗ сътвори . сихь съдѣтелю и б͠оу ѻсоудившоу , и поⷣ прѣстоуплнїа соудоⷨ оустрои. ПЕ Нед. 608а въсаьскыхь влⷣка . єдинь имѣеи бесмрьтїе • въсего мира съдѣтель • єдиныи и тъижⷣе б͠ь • ємоу же новоую въспѣваеⷨ пѣⷭнь гл͠юще. ПЕ Конст 433а како ꙋбѡ мы бл͠гаго б͠а гл͠юще съдѣтелѣ быти н͠бси, ꙁемли же и иже на ни иного лꙋкава творца быти моудрьствꙋюще. ПЕ ИМ 164б Како ꙋбѡ вы г͠лте б͠лгагѡ б͠а съдѣтелꙗ быти нб͠си тькмо, ꙁемли же и иже на ни творца иного въводит. ПЕ ИМ 164б влⷣко въседръж́телю бже ѿць ҆ г м́лѡст⸱ рѡ́да смрътнаго ҆ въсѣкого е҆стъства льскаго съдѣтелю. Мол. петд.49v рⷱе бж͠е высоты твар вꙿсеѫ съдѣтелю. Герм сб 104а Иже блгыимъ съдѣтелю бѹ, слаⷡ въ бесконеныѧ вѣкы, аминъ. Бел. 90 2. Надзирател, надзорник съдѣтелꙗ странъ съборьнꙑꙗ цркве раздѣлѧть. EK 400 3. Помощник. Иафеста хоудожьство ꙗко огню сдѣтелѧ требованиемь. ХрГА 71 Изч СЕ К С Гр δημιουργός сьдѣтел҄ь Нвб Срв създател