Исторически речник
раждат сѧ  [+]
VpgVpfar1sVpfar2sVpfar3sVpfar1pVpfar2p
раждат сѧраждаѭ, раждаѫ, раждаѧ, раждаюраждаш, раждаеш, раждаашраждатъ, раждаетъ, раждаатъ, раждать, раждаеть, раждаать, раждат, раждает, раждаатраждамъ, раждаемъ, раждаамъ, раждамь, раждаемь, раждаамь, раждам, раждаем, раждаам, раждамо, раждаемо, раждаамораждате, раждаете, раждаате
Vpfar3pVpfar1uVpfar2uVpfar3uVpza2sVpza3s
раждаѭтъ, раждаѫтъ, раждаѧтъ, раждаютъ, раждаѭть, раждаѫть, раждаѧть, раждають, раждаѭт, раждаѫт, раждаѧт, раждаютраждавѣ, раждаевѣ, раждаавѣраждата, раждаета, раждаатараждате, раждаете, раждаатераждаражда
Vpza1pVpza2pVpza1uVpza2uVpfao1sVpfao2s
раждамъ, раждамь, раждамраждатераждавѣраждатараждахъ, раждахь, раждахражда
Vpfao3sVpfao1pVpfao2pVpfao3pVpfao1uVpfao2u
раждараждахомъ, раждахомь, раждахом, раждахмꙑраждастераждашѧ, раждашѫ, раждаша, раждаше, раждахѫраждаховѣраждаста
Vpfao3uVpfam1sVpfam2sVpfam3sVpfam1pVpfam2p
раждастераждаахъ, раждахъ, раждаахь, раждахь, раждаах, раждахраждааше, раждашераждааше, раждашераждаахомъ, раждахомъ, раждаахомь, раждахомь, раждаахом, раждахомраждаашете, раждашете, раждаасте, раждасте
Vpfam3pVpfam1uVpfam2uVpfam3u
раждаахѫ, раждахѫ, раждаахѹ, раждахѹраждааховѣ, раждаховѣраждаашета, раждашета, раждааста, раждастараждаашете, раждашете, раждаасте, раждасте
раждат сѧ -раждаѭ сѧ -раждаш сѧ несв 1. Раждам се, излизам от майчина утроба, появявам се на света  събьравъ вьсѧ архереѩ  кьніжьнкꙑ людьскꙑѩ. въпрашааше ѩ кьде хс раждаетъ сѧ А Мт 2.4 СК ꙇ по срѣдѣ анћлъ і ловѣкъ. въ ѣслехъ раждаѩ сѧ. ꙇ по срѣдѣ дъвоіхъ люд. камень ѫгъленъ лежѧ К 13b 31 Срв. С451.5—6 ноштѭ хс въ влеем раждатъ сꙙ. врътъпъ с камене. деже хс род сꙙ С 451.21—22 Срв. К14а 8 аурлꙗнъ рее. ѫроде непрѣподобьнꙑ. отъ крона  ереѧ раждаѭтъ сꙙ матер божьскꙑѧ С 8.11—12 Образно. аште кто штетъ лцемѣръства тѹ обрꙙштетъ. аште льст тѹ сꙙ раждатъ С 400.19 раꙁльна ѹнꙑньꙗ раждаѭтъ сꙙ ... праꙁдьньствхъ. пасꙑ [!] же тамо. ѹбогꙑ ѹбо въ дрꙙхльствѣ. богатъ же вь весел С 492.20—21 раждамо сѧ ср τὸ τικτόμενον Това, което ще се роди; отроче не бѣ нкогоже. аште л бꙑ кто бꙑлъ. то раждамѹѹмѹ сꙙ ѹто бꙑ хотѣлъ отьцъ бꙑт С 241.28 2. Произлизам, възниквам, създаден съм сѣ бо еста два ꙁавѣта. еднъ бо ѿ гор снаскѧ. въ работѫ раждает сѧ. ежестъ [!] агаръ Е 27б 13  раждатъ сꙙ отъ свꙙтааго дха.  отъ непороьнꙑѧ  прѣстꙑѧ дѣвꙑ С 10.27 А СК Е К С Гр γεννάομαι τίκτω [вар. τεκταίνομαι], τίκτομαι, γεννάω [вар. γίγνομαι] Нвб Вж. при раждат