Исторически речник
пѣнѧжьнкъ  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
пѣнѧжьнкъ, пѣнѧжьнкь, пѣнѧжънкъ, пѣнѧжънкь, пѣнѧжнкъ, пѣнѧжнкьпѣнѧжьнка, пѣнѧжънка, пѣнѧжнкапѣнѧжьнкѹ, пѣнѧжънкѹ, пѣнѧжнкѹпѣнѧжьнкъ, пѣнѧжьнкь, пѣнѧжънкъ, пѣнѧжънкь, пѣнѧжнкъ, пѣнѧжнкьпѣнѧжьнка, пѣнѧжънка, пѣнѧжнкапѣнѧжьнкомь, пѣнѧжьнкомъ, пѣнѧжънкомь, пѣнѧжънкомъ, пѣнѧжнкомь, пѣнѧжнкомъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
пѣнѧжьнцѣ, пѣнѧжънцѣ, пѣнѧжнцѣпѣнѧжьне, пѣнѧжъне, пѣнѧжнепѣнѧжьнц, пѣнѧжънц, пѣнѧжнцпѣнѧжьнкъ, пѣнѧжьнкь, пѣнѧжънкъ, пѣнѧжънкь, пѣнѧжнкъ, пѣнѧжнкьпѣнѧжьнкомъ, пѣнѧжьнкомь, пѣнѧжънкомъ, пѣнѧжънкомь, пѣнѧжнкомъ, пѣнѧжнкомьпѣнѧжьнкꙑ, пѣнѧжънкꙑ, пѣнѧжнкꙑ
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
пѣнѧжьнкꙑ, пѣнѧжънкꙑ, пѣнѧжнкꙑпѣнѧжьнцѣхъ, пѣнѧжьнцѣхь, пѣнѧжънцѣхъ, пѣнѧжънцѣхь, пѣнѧжнцѣхъ, пѣнѧжнцѣхьпѣнѧжьнка, пѣнѧжънка, пѣнѧжнкапѣнѧжьнкѹ, пѣнѧжънкѹ, пѣнѧжнкѹпѣнѧжьнкома, пѣнѧжънкома, пѣнѧжнкома
пѣнѧжьнкъ м Лице, което се занимава с размяна на пари; банкер, сараф ꙇ по ъто не въдастъ моего съребра пѣнѧжьнкомъ. ꙇ аꙁъ пршедъ съ лхвоѭ стѧꙁалъ е бмъ М Лк 19.23 З А ꙇ обрѣте въ цркве продаѭштѧѩ овъцѧ  волꙑ. ꙇ голѫб. ꙇ пѣнѧжънкꙑ сѣдѧштѧ М Йо 2.14 Изч М З А Гр κερματιστής τράπεζα [!]. пѣнѧжънкъ пѣнѧжьнікъ Нвб пенежник остар Дюв