Исторически речник
прогнѣвань  [+]
NnOsNngsNndsNnisNnlsNnOp
прогнѣван, прогнѣваньпрогнѣванꙗ, прогнѣвана, прогнѣваньꙗпрогнѣваню, прогнѣванѹ, прогнѣваньюпрогнѣванмь, прогнѣваньмь, прогнѣванмъ, прогнѣваньмъ, прогнѣванмь, прогнѣванмъпрогнѣван, прогнѣвань, прогнѣванпрогнѣванꙗ, прогнѣвана, прогнѣваньꙗ
NngpNndpNnipNnlpNnOuNnGu
прогнѣван, прогнѣвань, прогнѣванепрогнѣванмъ, прогнѣваньмъ, прогнѣванмь, прогнѣваньмь, прогнѣванмъ, прогнѣванмь, прогнѣваномъ, прогнѣванамъпрогнѣван, прогнѣвань, прогнѣван, прогнѣванмпрогнѣванхъ, прогнѣваньхъ, прогнѣванхь, прогнѣваньхь, прогнѣванхъ, прогнѣванхьпрогнѣван, прогнѣваньпрогнѣваню, прогнѣванѹ, прогнѣванью
NnDu
прогнѣванма, прогнѣваньма, прогнѣванма, прогнѣванма
прогнѣвань -ꙗ ср Разгневяване, ядосване, гняв рее свꙙтꙑ паулъ. дьньсь аште гласъ го ѹслꙑште. не ожестте срьдьць вашхъ. ꙗко въ прогнѣван. срѣь вь н҄ьже дьнь слꙑште господь глагол҄ѫшть. покате сꙙ С 357.24 Срв. СП94.8 Изч СП С Гр παραπικρασμός прогнѣван Нвб Срв прогневяване ОА ВА