Исторически речник
прношень  [+]
NnOsNngsNndsNnisNnlsNnOp
прношен, прношеньпрношенꙗ, прношена, прношеньꙗпрношеню, прношенѹ, прношеньюпрношенмь, прношеньмь, прношенмъ, прношеньмъ, прношенмь, прношенмъпрношен, прношень, прношенпрношенꙗ, прношена, прношеньꙗ
NngpNndpNnipNnlpNnOuNnGu
прношен, прношень, прношенепрношенмъ, прношеньмъ, прношенмь, прношеньмь, прношенмъ, прношенмь, прношеномъ, прношенамъпрношен, прношень, прношен, прношенмпрношенхъ, прношеньхъ, прношенхь, прношеньхь, прношенхъ, прношенхьпрношен, прношеньпрношеню, прношенѹ, прношенью
NnDu
прношенма, прношеньма, прношенма, прношенма
прношень -ꙗ ср 1. Донасяне, докарване не самомѹ страдат трѹда прношеньꙗ водѣ С 551.26 2. Дар, приношение, жертва жрътвꙑ ї пріношеньѣ не въсхотѣ СП 39.7 премꙑ въꙁможьно прношене въдовцѧ. благоволено. прм ꙇ се прнесене. отъ раба твоего СЕ 13b 9 моⷧ҇. наѧтью вꙿсемѹ прношенью СЕ 13b 2—3 славмъ тѧ. дателѣ вꙿсемѹ добрѹ прношенью СЕ 14b 8 не ѹмал наатъкъ рѫкѹ твоеѭ• въ в͗семь даан ѹтѣша лце твое•  веселемь ост десѧтнѫ• ꙁане прношене правьдьнаго мастть ѡл͗тарь ПА 271а Тъгда реетъ б͞гъ къ намъ: По вѣрѣ ваше бѫд вамъ (Мт 9:29)• Тъгда  прношенѣ наша прѧта сътворѧтъ сѧ КО праз. Дастъ же праꙁдьнкомъ благолѣпотѫ  ѹкрас врѣмена до коньнꙑ пѣсньм д͞ховьнꙑм въспѣват прсно мѧ г͞не• Егда бо прмаше одеждѫ славꙑ• то облаааше же сѧ въ съврьшене хваленѣ• на въхождене къ с͞тѹемѹ олътарю ѹкраст прношене вьседрьжтелѣ вꙑшьнѣего КО Зах. тебѣ даромъ дамꙿ.  к тебѣ пріведѫ. да бываєтъ прⷺ бываѫ въ твоємъ с͠тлщ. ꙗкос͠то прношенє,  даръ прѣьстенъ. Сб. Герм. 86а и ѡбилиѥ земльноѥ боудеть вь домохь ихь • и троудь и пот' • дѣлатель земльньіхь • и домове бг҃атьіхь •и приношениꙗ кь ст҃ьімь • любо злато любо сребро • любо камениѥ чьстьноѥ • любо мѣдь любо желѣзо Мет. Пат. 263r блгьіи͗мъ ѡ͑комъ прославѝ ба, и͗ не ꙋ͗малиⷮ наѧтокъ рѫкъ твоиⷯ. въ всѣкомъ даанїе͗мъ ꙋ͗тишѝ лице свое, понеже приношенїе праведнаго, ꙋ͑мащаеⷮ жрътвъникъ ПХом. ІІ 39а Всплачет же сꙗ плачемъ великымъ и церкви всꙗка, ꙁанеже нї приношение, ни слоужба отиноуд, ни кадило, освꙗщениꙗ в тѣх оубо не боудет. Псалми и пѣниꙗ престаноуть, и всꙗка бо слоужба Диоп. прношень бꙑт προτίϑεμαι Предоставям, предлагам ѣко вь есть стꙑхъ твохъ. с прношенѣ сѫтъ СЕ 13а 20 3. Причестяване, причастие. видѣхъ є͗го и͗зъ ѹтра крадѫща смоквьі ѿ врътограда и͗ ꙗдѫща• таже въниде братъ ѡ͗нъ сь многомъ ꙋмилениємъ въ стоє приношение• бѣ бѡ и͗ ѿ блгоговѣи͗ньіхъ• ꙗ͗ко ꙋбѡ видѣ того и͗гѹменъ, призва є͑го прѣжⷣе приближити сѧ є͗мѹ къ сщенникѹ• и͗ поѫ́ть е͗гѡ ѡ͗со́бь и͗ гла є͗мѹ• рьци ми бра͑те• то єсть є͗же сьтвориль є͑си днⷭе Дор. 249б Е СП СЕ К С ПА КО праз. КО Зах. Сб. Герм. Мет. Пат. ПХом.ІІ Дор. Диоп. Гр προσφορά αἴτημα τὰ προσφέροντα прношен прношене пріношень Нвб приношение книж ОА ВА НТ ЕтМл БТР АР