Исторически речник
отъмѣтат сѧ  [+]
VpgVpfar1sVpfar2sVpfar3sVpfar1pVpfar2p
отъмѣтат сѧотъмѣтаѭ, отъмѣтаѫ, отъмѣтаѧ, отъмѣтаюотъмѣташ, отъмѣтаеш, отъмѣтаашотъмѣтатъ, отъмѣтаетъ, отъмѣтаатъ, отъмѣтать, отъмѣтаеть, отъмѣтаать, отъмѣтат, отъмѣтает, отъмѣтаатотъмѣтамъ, отъмѣтаемъ, отъмѣтаамъ, отъмѣтамь, отъмѣтаемь, отъмѣтаамь, отъмѣтам, отъмѣтаем, отъмѣтаам, отъмѣтамо, отъмѣтаемо, отъмѣтаамоотъмѣтате, отъмѣтаете, отъмѣтаате
Vpfar3pVpfar1uVpfar2uVpfar3uVpza2sVpza3s
отъмѣтаѭтъ, отъмѣтаѫтъ, отъмѣтаѧтъ, отъмѣтаютъ, отъмѣтаѭть, отъмѣтаѫть, отъмѣтаѧть, отъмѣтають, отъмѣтаѭт, отъмѣтаѫт, отъмѣтаѧт, отъмѣтаютотъмѣтавѣ, отъмѣтаевѣ, отъмѣтаавѣотъмѣтата, отъмѣтаета, отъмѣтаатаотъмѣтате, отъмѣтаете, отъмѣтаатеотъмѣтаотъмѣта
Vpza1pVpza2pVpza1uVpza2uVpfao1sVpfao2s
отъмѣтамъ, отъмѣтамь, отъмѣтамотъмѣтатеотъмѣтавѣотъмѣтатаотъмѣтахъ, отъмѣтахь, отъмѣтахотъмѣта
Vpfao3sVpfao1pVpfao2pVpfao3pVpfao1uVpfao2u
отъмѣтаотъмѣтахомъ, отъмѣтахомь, отъмѣтахом, отъмѣтахмꙑотъмѣтастеотъмѣташѧ, отъмѣташѫ, отъмѣташа, отъмѣташе, отъмѣтахѫотъмѣтаховѣотъмѣтаста
Vpfao3uVpfam1sVpfam2sVpfam3sVpfam1pVpfam2p
отъмѣтастеотъмѣтаахъ, отъмѣтахъ, отъмѣтаахь, отъмѣтахь, отъмѣтаах, отъмѣтахотъмѣтааше, отъмѣташеотъмѣтааше, отъмѣташеотъмѣтаахомъ, отъмѣтахомъ, отъмѣтаахомь, отъмѣтахомь, отъмѣтаахом, отъмѣтахомотъмѣтаашете, отъмѣташете, отъмѣтаасте, отъмѣтасте
Vpfam3pVpfam1uVpfam2uVpfam3u
отъмѣтаахѫ, отъмѣтахѫ, отъмѣтаахѹ, отъмѣтахѹотъмѣтааховѣ, отъмѣтаховѣотъмѣтаашета, отъмѣташета, отъмѣтааста, отъмѣтастаотъмѣтаашете, отъмѣташете, отъмѣтаасте, отъмѣтасте
отъмѣтат сѧ -отъмѣтаѭ сѧ -отъмѣташ сѧ несв 1. Прен. Отмятам се, отричам се, не признавам ꙇ рее с. къто естъ косновꙑ сѧ мꙿнѣ. отъмѣтаѭштемъ же сѧ всѣмъ. рее петръ. ꙇ же съ н҄мь бѣахѫ. наставьне. народ ѹтѣшаѭтъ тѧ.  гнетѫтъ. ꙇ глеш къто естъ косновꙑ сѧ мꙿнѣ З Лк 8.45А, СК ꙇ глашѧ мъ добрѣ отъмѣтаете сѧ. ꙁаповѣд бжѩ. да прѣдаане ваше съблюдете З Мк 7.9 2. Прич. сег. деят. като същ. отъмѣтаѩ сѧ м ед ὁ ἀϑετῶν Отстъпник слѹшаѩ васъ мене слѹшаатъ. ꙇ отъмѣтаѩ сѧ васъ мене сѧ отъмѣтаатъ. а отъмѣтаѩ сѧ мене отъмѣтаатъ сѧ посълавъшааго мѧ М Лк 10.16 З А СК отъмѣтаѩ сѧ мене. ꙇ не премл҄ѧ глъ моіхъ. ꙇматъ сѫдѧштаго емѹ. слово еже глахъ то сѫдтъ емѹ З Йо 12.48 3. Прен. Отмятам се, нарушавам, изменям клънꙑ сѩ скрънюмѹ своемѹ не отъмѣтаетъ сѩ. съребра своего не дастъ вь ліхвѫ СП 14.4 М З А СК СП Гр ἀρνέομαι ἀϑετέω παραιτέομαι Вж. при отъмѣтатI Нвб