Исторически речник
оставт  [+]
VpgVpfar1sVpfar2sVpfar3sVpfar1pVpfar2p
оставтоставлѭ, оставлѧ, оставѧ, оставьѭ, оставлюоставшоставтъ, оставть, оставтоставмъ, оставмь, оставм, оставмооставте
Vpfar3pVpfar1uVpfar2uVpfar3uVpza2sVpza3s
оставѧтъ, оставѧть, оставѧтоставвѣоставтаоставтеоставостав
Vpza1pVpza2pVpza1uVpza2uVpfao1sVpfao2s
оставмъ, оставмь, оставмоставтеоставвѣоставтаоставхъ, оставхь, оставхоставов
Vpfao3sVpfao1pVpfao2pVpfao3pVpfao1uVpfao2u
оставовоставхомъ, оставхомь, оставхом, оставхмꙑоставстеоставшѧ, оставшѫ, оставша, оставше, оставхѫоставховѣоставста
Vpfao3uVpfam1sVpfam2sVpfam3sVpfam1pVpfam2p
оставстеоставлꙗахъ, оставлꙗхъ, оставьꙗхъ, оставлѣахъ, оставлѣхъ, оставѣахъ, оставѣхъ, оставлѧахъ, оставлѧхъ, оставѧахъ, оставѧхъ, оставлꙗахь, оставлꙗхь, оставьꙗхь, оставлѣахь, оставлѣхь, оставѣахь, оставѣхь, оставлѧахь, оставлѧхь, оставѧахь, оставѧхь, оставлꙗах, оставлꙗх, оставьꙗх, оставлѣах, оставлѣх, оставѣах, оставѣх, оставлѧах, оставлѧх, оставѧах, оставѧхоставлꙗаше, оставлꙗше, оставьꙗше, оставлѣаше, оставлѣше, оставѣаше, оставѣше, оставлѧаше, оставлѧше, оставѧаше, оставѧшеоставлꙗаше, оставлꙗше, оставьꙗше, оставлѣаше, оставлѣше, оставѣаше, оставѣше, оставлѧаше, оставлѧше, оставѧаше, оставѧшеоставлꙗахомъ, оставлꙗхомъ, оставьꙗхомъ, оставлѣахомъ, оставлѣхомъ, оставѣахомъ, оставѣхомъ, оставлѧахомъ, оставлѧхомъ, оставѧахомъ, оставѧхомъ, оставлꙗахомь, оставлꙗхомь, оставьꙗхомь, оставлѣахомь, оставлѣхомь, оставѣахомь, оставѣхомь, оставлѧахомь, оставлѧхомь, оставѧахомь, оставѧхомь, оставлꙗахом, оставлꙗхом, оставьꙗхом, оставлѣахом, оставлѣхом, оставѣахом, оставѣхом, оставлѧахом, оставлѧхом, оставѧахом, оставѧхомоставлꙗашете, оставлꙗшете, оставьꙗшете, оставлѣашете, оставлѣшете, оставѣашете, оставѣшете, оставлꙗасте, оставлꙗсте, оставьꙗсте, оставлѣасте, оставлѣсте, оставѣасте, оставѣсте, оставлѧасте, оставлѧсте, оставѧасте, оставѧсте
Vpfam3pVpfam1uVpfam2uVpfam3u
оставлꙗахѫ, оставлꙗхѫ, оставьꙗхѫ, оставлѣахѫ, оставлѣхѫ, оставѣахѫ, оставѣхѫ, оставлꙗахѹ, оставлꙗхѹ, оставьꙗхѹ, оставлѣахѹ, оставлѣхѹ, оставѣахѹ, оставѣхѹ, оставлѧахѹ, оставлѧхѹ, оставѧахѹ, оставѧхѹоставлꙗаховѣ, оставлꙗховѣ, оставьꙗховѣ, оставлѣаховѣ, оставлѣховѣ, оставѣаховѣ, оставѣховѣ, оставлѧаховѣ, оставлѧховѣ, оставѧаховѣ, оставѧховѣоставлꙗашета, оставлꙗшета, оставьꙗшета, оставлѣашета, оставлѣшета, оставѣашета, оставѣшета, оставлꙗаста, оставлꙗста, оставьꙗста, оставлѣаста, оставлѣста, оставѣаста, оставѣста, оставлѧаста, оставлѧста, оставѧаста, оставѧстаоставлꙗашете, оставлꙗшете, оставьꙗшете, оставлѣашете, оставлѣшете, оставѣашете, оставѣшете, оставлꙗасте, оставлꙗсте, оставьꙗсте, оставлѣасте, оставлѣсте, оставѣасте, оставѣсте, оставлѧасте, оставлѧсте, оставѧасте, оставѧсте
оставт -оставлѭ -оставш св 1. Оставя някого [нещо] някъде остав тѹ даръ тво прѣдъ олътаремъ. ꙇ шедъ прѣжде съмр сѧ. съ братромъ свомъ М Мт 5.24 З.Срв. К 9а 18 С422.29 ꙇ раꙁбѭтъ тѧ  ѧда твоѣ въ тебѣ. ꙇ не оставѧтъ вь тебѣ камене на камен М Лк 19.44 З  обрѣте ѧ на мѣстѣ жде хъ бѣ оставлъ С 32.7 Оставя някого да пребивава [да живее] някъде.  прѣдъставвъ  водѫ  хлѣбъ. вьлѣꙁъ самъ въ ѫтрьн҄ѫѭ клѣтькѫ ꙁаклю сꙙ. оставвъ женѫ вь вьнѣшн҄ клѣтꙿцѣ С 516.3 Оставя след смъртта си. бѣ же въ насъ седмъ братрѩ. ꙇ пръвꙑ ожень сѧ ѹмьрѣтъ. ꙇ не мꙑ сѣмене. остав же женѫ своѭ братрѹ своемѹ М Мт 22.25 ЗI оставл҄енаꙗ ср мн Наследство оставвъ оставьнаа мѹ вьса отъ родтел҄ь. н о дномь хъ нкакоже сꙙ попее С 546.25 В съчет. с инф.или да–изречение — дам възможност, позволя, допусна да се извърши действието, изразено с инф. ꙇсъ же гла емѹ. грѧд по мьнѣ. ꙇ остав мрътвꙑѩ погрет своѩ мрътвъцѧ М Мт 8.22 З,А, СК. Срв. Лк 9.60 М З А СК бьдѣлъ ѹбо б. ꙇ не б оставлъ подърꙑт храма своего М Мт 24.43 З А СК ꙇ не остав т по себѣ н едного же М Мк 5.37 З братре остав да ꙁъмѫ сѫецъ же естъ въ оцѣ твоемь М Лк 6.42 З.Срв. Мт 7.4 М З А не оставі лка обдѣті іхъ. ї обліі о ніхъ црѩ СП 104.14 не бо нꙿ н блѫднцꙙ съ слъꙁам к тебѣ прбѣгъшꙙ к тебѣ не отъбѣже. н раꙁбонка остав бꙑт ꙗкъ бѣ С 507.14 2. Напусна, изоставя аште бѫдетъ етерѹ лвкѹ. р҃. овецъ. ꙇ ꙁаблѫдтъ една отъ нхъ. не оставтъ л девѧт десѧтъ  девѧт на горахъ.  шедъ штетъ ꙁаблѫждьшѧѩ М Мт 18.12 ЗI, А, СК. Срв. Лк 15.4 М З вьсѣкъ же оставтъ братрѭ л сестрꙑ. л отца л матерь. л женѫ л дѣт. л села л храмꙑ. ꙇмене моего рад. съторцеѭ прметъ. ꙇ жвотъ вѣънꙑ наслѣдтъ М Мт 19.29 ЗI А СК остав юдеѭ.  де пакꙑ въ галлеѭ М Йо 4.3 З ѣко отць моі  маті моѣ оставісте мѩ а гь пріѩтъ мѩ СП 26.10 женѫ юності твоеѩ. да не оставші К 2b 16 Прич. мин. деят. като същ. оставл҄ь м ед ὁ λιπών Този, който е оставил [напуснал] къгда сьнде не оставл҄ вꙑспрьнхъ С 458.26 како обта въ гробѣ не оставл҄ прѣстола отьа С 459.8 Откажа се от нещо. г се мꙑ оставхомъ вьсѣ  вь слѣдъ тебе домъ М Мт 19.27 ЗI, А, СК. Срв. Мк 10.28 М,З;Лк 18.28 М З  вьсе ловѣьско жт оставвъ. нꙿсоже пае господа. вѣдѣт же  мѣт сповѣдааше С 253.15 сьде лежтъ мость рьгоѵбꙑлꙗ бꙑвꙑ пр() сѵмеонѣ цр  пр петрѣ цр (о)с(м)ѭ же десѧть лѣтъ сꙑ оставвъ рьгоѵбꙑльство ї вьсе їмѣні бꙑстъ рьнорꙁьць ї въ томь сьврьш жꙁнь своѭ МН оставл҄ьше м мн οἱ καταλιπόντες Тези, които са се отказали; тези, които са оставили ꙇ оставльшѧѩ вꙿсѣ жтскаа. ꙇ родъ  прѣтелѧ. ꙇ вьслѣдь тебе грѧдѫщѧ. прм раба твоего сего СЕ 80b 5—6 Прекратя, прекъсна. онъ же не хотꙙ оставт молтвꙑ. не отъвѣшта мъ словесе С 216.20 3. Отхвърля, пренебрегна оставьше бо ꙁаповѣдь бжѭ. дръжте прѣданѣ лвска М Мк 7.8 З благснъ бъ їже не оставітъ молтвꙑ моеѩ СП 65.20 ꙇ рабѫ твоѭ сѭ въсхотѣвъшѭѭ. жтскѫѭ ꙇ врѣменънѫѭ славѫ оставт.  на твоѭ благость ꙁьрѣт СЕ 81а 4 алеѯандръ рее. пожрьт м велш  оставт стнѫ С 164.26 аште бꙑ вѣдѣлъ кнꙙꙁъ слѫ распꙙтааго. то оставлъ бꙑ кѹмръскѫѭ сѹтънѫѭ льсть С 176.2 Оставя без внимание, пропусна. ꙇюдѣі же ѹбо інꙑ внꙑ оставльше. на кръстъ сѧ ѹстръмішѧ К 11а 8 много же оставвъше. къ главꙁнѣ прдѣмъ С 189.29 ꙗкоже прнѹжденомъ бꙑт родтел҄емъ отроковцꙙ. объходт  скат вьсьжде ловѣка бжꙗ. не оставꙙште н манастꙑра н мѣста пѹста. ако же не могошꙙ го обрѣст С 519.22 4. Простя, опростя [грях, прегрешение; дълг и под.] ꙇ остав намъ грѣхꙑ нашѧ М Лк 11.4 З СК въсь длъгъ твоі оставхъ тебѣ. понеже мол м СК Мт 18.32 тꙑ оставілъ есі неьсті сръдъца моего СП 31.5 съвѣдꙑ грѣхꙑ.  оцѣщаѩ беꙁаконѣ. остав грѣхꙑ. ꙇ отъдажд емѹ вꙿсе прѣгрѣшене. вольное же  невольное СЕ 73b 11 бол҄ьше го вьꙁьмеші аште дас. оставш грѣхъ врагѹ С 407.7 аште не оставш вражъдꙑ врагѹ. не томѹ бо пакость сътвор. нъ пае себѣ С 422.18 номѹ не оставмъ ἀδιάδιχος Който не може да бъде оставен в наследство на друг [образно] хвалмъ тѧ гі бже нашъ. ѣкоже тебѣ едномѹ жвотъ бесъмрътенъ естъ. ꙇ слава непостжьна ...  црство  номѹ не оставмо СЕ 58а 14 М З А СК Б ЗП У Е СП СЕ К С МЛ МН Гр ἀφίημι καταλείπω καταλιμπάνω ἐγκαταλείπω ὑπολείπω λείπω παραλείπω ἐάω παρεάω πάρειμι [ἰέναι] [вар. παρατίϑημι], καταπαύω, ἀφίστημι, μεϑίστημι, ἵστημι, διακόπτω, ἐναπομένω, ἐπιτρέπω, παραχωρέω, χαρίζομαἔξειμι [εἶναι] ἔξειμι [εἶναι] λαμβάνω ἀφαιρέω ἀπαλείφω χωρίζομαι παραλογίζομαι оставіт Нвб оставя св оставям несв ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА