Исторически речник
обѹт  [+]
VpgVpfar1sVpfar2sVpfar3sVpfar1pVpfar2p
обѹт*обѹѭ*обѹш*обѹтъ*обѹмъ*обѹте
Vpfar3pVpfar1uVpfar2uVpfar3uVpza2sVpza3s
*обѹѧтъ*обѹвѣ*обѹта*обѹте*обѹ*обѹ
Vpza1pVpza2pVpza1uVpza2uVpfao1sVpfao2s
*обѹмъ*обѹте*обѹвѣ*обѹта*обѹхъ*обѹ
Vpfao3sVpfao1pVpfao2pVpfao3pVpfao1uVpfao2u
*обѹ*обѹхомъ*обѹсте*обѹшѧ*обѹховѣ*обѹста
Vpfao3uVpfam1sVpfam2sVpfam3sVpfam1pVpfam2p
*обѹсте*обѹꙗахъ*обѹꙗаше*обѹꙗаше*обѹꙗахомъ*обѹꙗашете
Vpfam3pVpfam1uVpfam2uVpfam3u
*обѹꙗахѫ*обѹꙗаховѣ*обѹꙗашета*обѹꙗашете
обѹт -обѹѭ -обѹш св Прич. мин. страд a) Като прил обѹнъ ζωοποιός, ζωαρχικός Безумен, безразсъден бѣса лютѣ. ѹвꙙꙁъшꙙѧ вьꙁвѣшаѧ дѹшꙙ.  твортъ вьсего не ꙁнат ...  обѹна сътвортъ С 411.27 b) Като същ обѹнъ м ед обѹн м мн [ὁ] ἀπονενοημένος, [οἱ] ἀπονενοημένοι Безумец; безумци  рее къ н҄емѹ. обѹне.  вьсеѧ млост богъ стѹждь ьсо рад нако рее.  їнако сътвор С 22.24—25 слѹгꙑ же глаголашꙙ стꙑмъ. обѹн вьсеѧ млост  богомъ враꙁ. есо рад не жьрете богомъ С 75.4 Изч С Нвб Срв убуя се ’подлудея, побъркам се’ диал ДА