Исторически речник
въꙁдател҄ь [+]
| Nmos | Nmgs | Nmds | Nmas | NmEs | Nmis |
| въꙁдател҄ь | въꙁдател҄ꙗ, въꙁдател҄ѣ | въꙁдател҄ю | въꙁдател҄ь | въꙁдател҄ꙗ, въꙁдател҄ѣ | въꙁдател҄емь, въꙁдател҄емъ |
| Nmls | Nmvs | Nmop | Nmgp | Nmdp | Nmap |
| въꙁдател҄ | въꙁдател҄ю | въꙁдател҄е, въꙁдател҄ | въꙁдател҄ь, въꙁдател҄ъ | въꙁдател҄емъ, въꙁдател҄емь, въꙁдател҄ьмъ, въꙁдател҄ьмь | въꙁдател҄ѧ, въꙁдател҄е |
| Nmip | Nmlp | NmOu | NmGu | NmDu | |
| въꙁдател҄, въꙁдател҄ꙑ | въꙁдател҄хъ, въꙁдател҄хь | въꙁдател҄ꙗ, въꙁдател҄ѣ | въꙁдател҄ю | въꙁдател҄ема |
въꙁдател҄ь
-ꙗ
м
Този, който дава отплата, възмездие [в християнството — Бог]
раꙁбонкъ ... ждовьска ѹкоренꙗ небрѣже. вьꙁꙙ мръ вьсь ѹтелꙗ. вьсего мра владꙑкѫ поꙁнавъ. достоно дастъ поклонен. то протвѫ томѹ мъꙁдамъ вьꙁдател҄ь. любвꙑ ьстемь добродѣѭштмъ хс
С
427.11
Изч
С
Гр
ἀποδότης
вьꙁдател҄ь
Нвб
въздател
книж
остар
МлБТР
ЕтМл