Исторически речник
бъшьѭ  
бъшьѭ нареч Напълно, изобщо, съвсем на гнѣвъ обратт сꙙ мъ на н҄ь. въꙁвраштаѭштѹ ѧ мѹ отъ трѣбъ мъ пае же бъшъѭ ставꙙштѹ С 30.1—2 ꙗкоже не сьмѣт нкомѹже наꙙт краст. л бъшѭ беꙁ бѣдꙑ прсꙙгнѫт С 43.4—5 богословьнааго охѹлтъ ꙁакона.  бъшѭ го охѹлтъ С 338.13 пророкъ раꙁѹмѣлъ бꙑ ... не ловѣьскъ бъшьѭ  слѣпъ фарсеѡвъ съмꙑслъ С 393.4 След отрицание — никога. не мѣаше танааго ловѣкъ дѣл҄ьма твормаа бъшъѭ бо ндноже бо оть н҄его. сътворено дѣло С 346.8 ꙗкоже ні бъшъѭ отърнѫ люд ждовъскꙑ гь. сьвѣдѣтел҄ьствѹтъ м павьлъ глагол҄ꙙ С 347.7 тебе рад пакꙑ прстѫпхъ. отьн҄ѫдѣже не ѹстѫпхъ бъшьѭ божьствомь С 503.3 Изч С Гр ὅλως ὅλος παντελῶς οὐδαμῶς бъшъѭ бъшѭ бьшѭ Нвб Ø