Исторически речник
благодател҄ь  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
благодател҄ьблагодател҄ꙗ, благодател҄ѣблагодател҄юблагодател҄ьблагодател҄ꙗ, благодател҄ѣблагодател҄емь, благодател҄емъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
благодател҄благодател҄юблагодател҄е, благодател҄благодател҄ь, благодател҄ъблагодател҄емъ, благодател҄емь, благодател҄ьмъ, благодател҄ьмьблагодател҄ѧ, благодател҄е
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
благодател҄, благодател҄ꙑблагодател҄хъ, благодател҄хьблагодател҄ꙗ, благодател҄ѣблагодател҄юблагодател҄ема
благодател҄ь -ꙗ м Този, който дарява блага, милости; благодетел цсре ѩꙁкъ ѹстоѩтъ мъ.  обладаѭште м благодателе нарцаѭтъ сѧ М Лк 22.25 Изч М Калка от гр εὐεργέτης Нвб благодател ВА МлБТР